ฉันเป็นคนรักสัตว์

สัตว์ตัวแรกในชีวิตที่ฉันรักที่สุดคือ.. แมว  ชื่อว่าน้องเก้าแต้ม เป็นเเมวตัวผู้ ซนสุดๆดื้อสุดๆ โดนรถชนหลายต่อหลายครั้งพาไปคลินิคบ่ายมากกก #บัตรคลิกนิกแมวชื่อว่า ด.ช. เก้าแต้ม  นิตรมร น่ารักไปอี๊กกกก><" เล่าวันเดียวคงไม่หมด เพราะมีเรื่องราวดีๆเยอะ #แต่ตอนนี้มันจากหนูไปหลายปีแล้ว หนูสัญญากับมันว่าจะไม่เลี้ยงเเมวตัวอื่นๆอีก หนูคิดถึงมันเสมอ ♥

สัตว์เลี้ยงตัวที่สองคือ...ไก่ ชื่อว่าน้องโต้ง กับ ลาย เลี้ยงตั้งแต่เล็กจนโตเป็นหนุ่มใหญ่ ฉลาดสุดๆ ฉลาดเกินไก่เลยหล่ะ คนแปลกหน้ามาบ้านโดนไก่ตีแน่ๆ ใครวิ่งหนีไก่วิ่งไล่ตีสุดซอย 5555  คนไม่กล้ามาเที่ยวบ้านเพราะกลัวไก่  เอาจนคนข้างบ้านถามว่าเลี้ยงไก่หรือหมากันแน่ ^^" 

สัตว์ตัวที่สามคือ...กระรอกท้องดำ ชื่อว่า น้องตัวเล้ก รักมากๆน้องยังเล็กอยู่ตอนนั้น อยู่มาวันนึงน้องป่วย หนูหาวิธีรักษาสุดวิธีแต่ก็ช่วยไรไม่ได้ น้องอยู่ได้ 2 อาทิตย์ น้องก็จากไป T^T

สัตว์เลี้ยงตัวที่สี่คือ...เต่า  ชื่อว่าน้องถุงทอง  เราไปเจอกันครั้งแรกที่วัดไผ่ล้อม น้องอยู่ข้างคู เป็นร่องน้ำซำ ฉันสงสารจึงเก็บมาเลี้ยง หาโหลไส่ทรายให้น้องอยู่อย่างดี หาอาหารเม็ด เนื้อปลา ผักให้กิน  น้องตัวเล็กมาก ก็ดูแลมา 2-3 เดือน น้องเริ่มโตมาหน่อยนึงเริ่มเเข็งแรงแล้ว  จึงนำไปปล่อยที่วัดไผ่ล้อมเพื่อให้เค้าได้มีชีวิตที่อิสระ คิดถึงเสมอ ไปให้อาหารที่วัดหวังว่าถุงทองจะได้กินอิ่มนอนหลับ

นกแก้ว ชื่อสีทอง นกของอา ฉลาดน่ารัก

สุขนัข...ตั้งชื่อให้เอง ชื่อว่า ไอ้แดง 55555  หมาใครไม่รู้แต่ฉลาดดีอ่ะ อยู่มาวันนึงออกกำลังกายตอนตี 4 กับย่าแล้วไปเจอเจ้าแดง มันตามกลับบ้านด้วย แต่ไม่ได้เลี้ยงเพราะที่บ้านเลี้ยงไก่ไว้อยู่แล้ว มันก็มาเที่ยวหาบ่อยๆ มันฉลาดมาก พอมันมาฉันก็หาข้าวให้มันกิน แล้วมันก็เฝ้าน่าบ้านให้สักพัก แล้วมันก็กลับไป แต่ตอนนี้มันไม่เคยมานานแล้ว ^^

ส่วนที่นี้ เห็นมันอ้วนเหมือนหมู เลยไปถ่ายรูปกับมัน ><"





น้องเหลือม ไปเจอที่จันทบุรี มันออกมาจากป่า เลยไปจับมา 55555




 พอก่อนนน ><"

เราเกิดมาทำไม?

เราไม่รู้ว่า เราเกิดมาทำไมแต่แรก  และอาจรวมถึง ณ ปัจจุบันที่ตั้งคำถามกับตนเอง

เพราะ  เมื่อแรกเกิด   มนุษย์ก็คือ ความไม่รู้ที่เป็นสมบัติติดตัวมา
เราต้องพึ่งคนอื่น  มิฉะนั้น ก็จะไม่อาจอยู่รอดได้  ไม่อาจเติบโตต่อมาได้
ทุกชีวิตในวัยเด็ก   ต้องการการอุ้มชูฟูมฟักจากผู้ที่มาก่อน ก่อนหน้า
เป็นประหนึ่งแถบพื้นชีวิตที่ถักทอต่อเนื่อง ร้อยรัดกันมาไม่ขาดตอน

แล้ววันหนึ่ง  เราก็เกิดสำนึกถึงคำถามเกี่ยวกับสถานะของตนเองว่า  เกิดมาทำไม
เวลานั้น   ก็เพราะ  เราผ่านการทดลองทำโน่นทำนี่ไปบ้างแล้ว
เราจึงถามเพื่อให้ภาพชีวิตแห่งการกระทำได้มีความชัดเจนว่า  จะไปทางไหนได้บ้าง

บางทีคนๆหนึ่งอาจทำอะไรได้หลายๆอย่าง   แต่บางคนอาจไม่รู้กระทั่งว่า ตนเองถนัดหรือชอบทำอะไร หรือทำอะไรได้ดี
การทำได้   อาจเป็นสารัตถะหนึ่งของการเกิดมา
เพราะ  เมื่อทำอะไรสักอย่าง  ก็จักเกิดรูปธรรมสะท้อนถึงความมีตัวตนในโลก  
จากที่เพียงแต่คิด ก็ปรากฏเป็นการแสดงออกเชิงประจักษ์ขึ้นมา    แต่พอทำมากๆเข้า   เราอาจสงสัยว่า ที่ทำๆกันอยู่นั้น ทำไปทำไมได้อีก

เราเกิดมาทำไม   จึงเป็นคำถาม  ที่ถามหาคุณค่าการดำรงอยู่ของมนุษย์  ซึ่งอาจเหมือนหรือแตกต่างกันในแต่ละคนก็ได้

เพราะ ว่าถึงที่สุดแล้ว   เมื่อความตายมาถึง   สิ่งที่ทำก็ไม่มีใครเอาติดตัวไปได้เลย
คงมีแต่ ภาพทรงจำที่ส่งผ่านไปยังคนรอบข้างว่า   คนๆหนึ่งนี้ เขาคือการกระทำ-อย่างไร
ในขณะที่โดยตัวของเราเองนั้น     สิ่งสำคัญของการดำรงอยู่ น่าจะได้แก่  การมีความสุข  มีความพอใจหรือยอมรับตนเองได้ในทุกกรณี
ตรงนี้จะเกิดขึ้น หรือทำได้อย่างไร   นั่นอาจถือเป็นคุณค่าในตัวเองของการมีชีวิตอยู่   โดยละไว้ในฐานที่เข้าใจว่า เราเกิดมาทำไม  ก็ได้

http://pantip.com/topic/31128404

สอนทำบราวนี่

สอนทำขนมบราว์นี่

ผู้ช่วย !!!

**อยากรู้เพิ่มเติมติดต่อสอบถามได้ที่**

- FB : ชื่อ'ออม